Bundan uzun yıllar önce kır papatyaların olduğu bir bahçe varmış. Bahçedeki tüm papatyalar gülerken bir kır papatyası ağlarmış. Neden olduğunu kimse bilmezmiş. Sebebini öğrenmek isteyen bir kır papatyası sormuş ama kır papatyası boynunu bükük ağlamaya başlamış. O kır papatyasının ağlama sebebi kendini yalnız hissetmesiymiş. Bunu duyan diğer papatyalar hemen gülmüş. İçlerinden biri gülerek cevap vermiş.
- Biz burada o kadar kır papatyasıyız ve hâlâ kendini yalnız mı hissediyorsun?
demiş ve gülmüş. Ağlayan kır papatyası cevap vermiş:
-Benim kendimi yalnız hissetmemin sebebi ne desem duymazdan gelmeniz .Ben bundan kendimi yalnız hissediyorum.
Diğer kır papatyaları suçlarını anlamış ve hemen özür dilemiş, hatalarını telafi etmişler.
Ayşegül K.
Çok güzel yazılar yazıyorsun Ayşegül 👍
YanıtlaSilTeşekür ederim😊
SilÇok güzel olmuş Ayşegül.Yazmaya devam��
YanıtlaSil