Sevgili Yıldız Kalem Okurları;

Size izlediğim bir diziden bahsetmek istiyorum. Bahsettiğim dizi "KIRMIZI ODA". Çoğumuz biliyoruzdur, tabii ki bilmeyenler de vardır. Bu dizide gerçek hayat hikâyeleri ele alınmış. Biraz daha konuyu derinleştirip başlıyorum. Gerçekten bu diziden çok etkilendim. En etkilendiğim karakter ise "SADİ". O çocuk küçük yaşlarda babası yüzünden annesini kaybediyor. Üvey annesinden ise eziyet görüyor. Dayanamayıp sokaklara bırakıyor kendini. (İnsanlar böyle olmak zorunda mı? İnsanlık dediğimiz çocuğunun gözü önünde eşini vahşice katletmekten mi geçiyor? Dünyada kadın ve kız çocuğunun soyu tükenene kadar sürecek mi bu vahşet? Birileri bu eziyete, katliama dur demeli!) Sadi o küçük yaşta ne yapacağını bilemezken karşısına iki dost çıkıyor.Miço ve Emre. (Emre dediğimiz karakter aslında küçük bir kız çocuğu. Emre bile anlamış sokakta kız çocuğunun kalamayacağını. Erkek kılığına girmese kim bilir başına neler gelecekti... Neden hala sürüyor bu vahşet?Bugün sizin başınıza geldiyse yarın bizim bizim başımıza gelmeyeceğinin kim garantisini  verebilir? KİMSE...)Sokakta, soğukta, açıkta, kıyafeti bile olmayan binlerce çocuk var. Sadi, Miço, Emre bunlar sadece üçü. Ne yazık ki talih yine gülmemiş onlara. Bu kez de kötü işler yaptıran ve parayı bile vermeyen elebaşı eziyet etmiş onlara. Dayanamamış kaçmışlar oradan da. Artık başlarını sokacak dört duvar da kalmamış. Bunun üzerine Emre ağır bir hastalığa yakalanmış ve ölmüş. Sadi annesinden sonra kardeşim dediği insanı da kaybedince kim bilir nasıl duygular içindedir? (Kim verecek o küçük Sadi'ye bunun hesabını. Yetmedi mi Pınar, Esra, Ayşe, Emine ve adını bilmediğimiz  binlerce kişi? Hani bütün insanlar kardeşti şu hayatta? İnsan kardeşine bunu yapmaz ki. Herkesin annesi, ablası, tatlı mı tatlı kız kardeşi vardır. Gözümüzden sakındığımız insanlar bir bir kayıyor ellerimizden. İşte en çok da buna üzülüyorum. Bu hesabı ne ben, ne bunu okuyan sen, ne de diğer insanlar verebilir. O ZAMAN HEP BİRLİKTE HER TÜRLÜ ŞİDDETE KARŞIYIZ DİYELİM. EN ÇOK DA KADINA ŞİDDETE...)

                                                                      Melek K.