KİŞİLEŞTİRME ÖYKÜSÜ

 Merhaba, ben Kübra. Şimdi size kişileştirme öykümü anlatacağım. Aslında pek hikaye değil de bir Türkçe dersimden bahsedeceğim. Ders başladı, öğretmen sınıfa girdi önce. Tahtaya SÖZ SANATLARI diye başlık attı. İlk olarak abartma sanatını sonra da kişileştirme sanatını anlattı . Şu örnekleri bize verdi: Ama  ben o sırada duvarı ağlarken gördüm. "Ne oldu diye?" sordum ve sonra o bana olanları anlattı. "Hoşça kal." dedi ve gitti. Neyse cümleler şunlar: Hırka düşündü ve konuştu. Bugün bulutlar gri  ve üzgün. Ve daha bir sürü... Artık ben de  gitmeliyim. Çünkü beynim bana "Yatmalısın, yarın okul var, erken kalkacak sın." dedi.

E. Kübra GÜL